Positieve Kimberly sprint met haar blade naar de top
Op 8-jarige leeftijd raakte Kimberly Alkemade betrokken bij een dramatisch busongeluk in Frankrijk. Tijdens dat ongeluk verloor ze haar moeder en zweefde ze zelf ook tussen hemel en aarde. Door zeer adequaat ingrijpen van de hulptroepen wist ze de crash te overleven. Haar linker onderbeen werd naar aanleiding van dit trauma geamputeerd. Ondanks dit drama bleef ze altijd positief. Nu 21 jaar later staat ze dankzij de sport nog positiever in het leven en blikt ze vooruit naar de Paralympics in Tokyo. Maak kennis met onze nieuwe paralympische ambassadeur!
Talentendag
Tot haar 27e was sport niet echt een issue voor Kimberly Alkemade. Ze ging na haar werk in de zorg wel eens naar de sportschool en probeerde wat dingen uit. Haar beenprothese belemmerde haar bij het goed uitoefenen van een sport. “Acht jaar geleden ben ik eens bij Attila op de atletiekbaan mee gaan lopen. Met die gewone prothese leverde me dat vooral veel pijn op aan mijn stomp. Dankzij een ontmoeting met prothesemaker Frank Jol is mijn leven veranderd. Natuurlijk had ik onze toppers wel eens op televisie gezien tijdens de grote wedstrijden. Ik ging er van uit dat je al topsporter moest zijn om zo’n blade te bemachtigen. Dat bleek niet het geval. Op 15 oktober 2017 deed ik – met een eigen blade - mee aan de NOC*NSF Talentendag. In eerste instantie werd ik gescout om te gaan snowboarden. Niet veel later kreeg ik van bondscoach Arno Mul (atletiek) letterlijk op een briefje dat ik aan mocht sluiten bij zijn selectie. Dat was geweldig. Vanaf dat moment ben ik gaan ontdekken wat ik allemaal met mijn blade kan en bleek dat ik vooral snel ben op de sprintafstanden.” Kimberly traint nu op Papendal, maar zoekt ook nog naar mogelijkheden dichter bij haar woonplaats ’s-Hertogenbosch. “Wie weet kan ik in Vught of Eindhoven ook mijn trainingen afwerken, dat scheelt veel reistijd.”
Luxeprobleem
De inmiddels door Adidas gesponsorde topatlete kijkt met grote verwachtingen naar de Paralympics in Tokyo. “Natuurlijk waren de WK in ‘de woestijn’ afgelopen jaar al indrukwekkend, maar ik denk dat Japan een evenement in het kwadraat hiervan gaat worden. Ook daar zal het heet zijn, maar dan wel in volle stadions. We hebben met de Nederlandse ploeg een soort luxeprobleem. Op dit moment hebben we vier snelle loopsters op de 100 meter; Marlou van Rhijn, Marlène van Gansewinkel, Fleur Jong en ik. Er mogen er maar drie starten, maar daar zit ik gewoon bij! Jammer dat er geen 4x100 meter op het programma staat.” Op de vraag wat haar sport haar sinds twee jaar heeft gebracht, valt het even stil. Dat blijkt de aanloop naar een lange lijst van positieve punten. “De sport heeft me zelfvertrouwen gegeven. Ik heb mijn onzekerheid overwonnen en ik doe nu de dingen die ik leuk vind ongeacht wat anderen er van denken. Dit is zo waardevol dat ik hier ook verder mee wil. Na mijn topsport carrière in 2024 wil ik gaan werken als Running Therapeute. Op die manier mensen helpen met psychische of fysieke problemen om via sport te groeien. Tot die tijd wil ik al mensen inspireren door clinics te geven, spreekbeurten te houden en wellicht een boek uit te brengen over mijn eigen ‘loopbaan’. Dat is de reden dat ik contact heb gezocht met Team BrabantSport. Supervet om van deze club ambassadeur te mogen zijn. Ik ben Brabantse, geniet van onder meer de Drunense Duinen en wil graag zoveel mogelijk andere (gezellige) Brabanders langs deze weg bereiken met mijn verhaal.”
