Laura Nunnink
Twintig jaar geleden tikte ze met haar stick de eerste hockeybal aan. Tien jaar later bleek haar talent al goed genoeg om het oranje shirt te mogen dragen. Laura Nunnink (26) ontwikkelde zich als bovenmodale clubspeelster en speelde zich geleidelijk naar de absolute top. De bekroning van deze route volgde afgelopen zomer in Tokyo. Laura kwam thuis met een gouden medaille om haar nek. De Eindhovense is er nog vol van. “Ik had de Spelen in Rio al van dichtbij meegemaakt als reserve. In Tokyo maakte ik mijn officiële debuut. Het lijkt of het gisteren allemaal heeft plaatsgevonden. Aan de andere kant gaat de tijd na de Spelen ook weer erg hard en gebeuren er veel mooie dingen”. Bijvoorbeeld haar toetreding tot Team BrabantSport.
Overstap
In de Nederlandse competitie maakte Laura de overstap van ‘haar’ club Oranje-Rood naar HC Den Bosch. Toen Oranje-Rood nog Oranje-Zwart heette, was de kleine Laura al een vaste waarde. “Het was lastig om na zoveel jaar weg te gaan, maar ik was toe aan een nieuwe stap. Ik voel me super goed thuis bij Den Bosch en vind het als geboren Eindhovense ook heerlijk om elders in Brabant te sporten.” Dan valt voor het eerst het woord ‘team’. Laura gedijt het beste in een groep. Dat was zo in Eindhoven, dat blijft zo in ’s-Hertogenbosch en dat is met name prettig in Oranje. Ze weet nog goed hoe de overstap van Oranje onder 16 naar het grote Oranje verliep. “Dat was even wennen. Het niveau is daar zo hoog, heel anders dan binnen het clubhockey. Ik ben daar goed doorheen gekomen en geniet ook daar van het teamgevoel. Dat hadden we in Japan ook nodig, niet alleen op het veld, maar ook in onze bubble.”
Brabantse topsporters
Laura kende al wat teamgenoten binnen Team BrabantSport. “Ook zag ik wat BrabantSport organiseerde tijdens onze huldiging in het PSV-stadion. Toen ik gevraagd werd om ambassadeur te worden hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Het is een mooie gelegenheid om Brabant nog beter op de sportkaart te zetten. Het is echt mijn provincie en ik ben trots op de vele topsporters hier. Natuurlijk is het ook van belang om het aspect bewegen in Brabant te versterken, maar ik wil graag ook ten behoeve van talenten mijn eigen ervaringen overbrengen. Ook dit is een mooi team!” Op de vraag met welke Brabantse collega sporter ze wel eens koffie wil drinken, komt een onverwacht antwoord. “Het zijn allemaal interessante mensen, maar ik kies voor mijn eigen vriend Danny Stempher. Hij speelt ook hockey, maar dan bij de Tilburg Trappers. Dat doet hij op hoog niveau in de Duitse competitie. Een hele leuke sport om eens te kijken!”
Parijs
Voor Laura is het volgende vlaggetje in de toekomst geplaatst in 2024. Vanzelfsprekend komen er voor dit jaar nog mondiale toernooien, maar de Spelen werpen hun schaduw nu al vooruit. “Als ik fysiek goed blijf is dat zeker het doel. Gelukkig (ze klopt het af) heb ik nog geen zware blessures meegemaakt. Ik heb in Tilburg mijn master International Management afgerond en wil deze in de toekomst zeker gaan gebruiken in mijn maatschappelijke carrière waarbij ik het heel belangrijk vind om samen te werken in een leuk team.” Naast vriend Danny heeft ze nog tijd voor haar hond en vriendinnen om ‘koffietjes’ te doen in haar Eindhoven. “Nee, verhuizen is nu geen optie. Mocht het toch ooit gebeuren dan in ieder geval naar een andere stad. Een vraag die ik nog nooit gehad heb? (het blijft even stil) In een interview gaat het vaak over de atleet en minder over de bijzonderheden van de persoon achter de atleet. Het antwoord dat ik op die vraag zou geven? Ik heb het eigenlijk al gezegd. Ik houd ervan om in een leuke omgeving samen met anderen te werken en iets moois neer te zetten; zowel zakelijk als privé. En dat is nou precies waarom ik ook een echte Brabantse ben, want hier doen we het samen!”